Gedachtegoed Germaanse Geneeskunde

Medische ontwikkelingen volgen elkaar in rap tempo op, maar ons lichaam werkt nog altijd old school. Ongemak, klachten en ziekte zijn de taal van ons lichaam. Het lichaam laat zien hoe het op basis van natuurlijke, biologische wetmatigheden reageert op situaties die we niet zien aankomen. Met als doel de kans op overleving te vergroten. In tegenstelling tot wat je gewend bent te denken, kunnen (ziekte)symptomen een teken van herstel zijn. Deze blog gaat over het gedachtegoed van de Germaanse Geneeskunde, en specifiek over de oorsprong van het gedachtegoed.

Wat nou als ons lichaam net even anders blijkt te werken dan we tot nu toe veelal denken?

Een stukje geschiedenis

De Germaanse Geneeskunde is sinds de jaren ’80 op de kaart gezet door de Duitse arts en oncoloog dr. Ryke Geerd Hamer (1935 – 2017). Hamer werd zelf – kort na het onverwachte overlijden van zijn zoon Dirk – geconfronteerd met teelbalkanker. Door de dood van zijn zoon en door zijn eigen ervaring met kanker, is hij op onderzoek uitgegaan en heeft hij verbanden weten te leggen tussen (heftige) gebeurtenissen en het ontstaan van ziekte. Zijn hypothese was dat alle lichaamsprocessen door de hersenen worden geregeld en aangestuurd. 

Zie voor meer informatie de biografie van dr. Hamer (De Biografie van Dr. Hamer – Germaanse Geneeskunde).

Meer dan 40.000 casussen ter onderbouwing

Aan de hand van meer dan 40.000 casussen en CT-scans heeft dr. Hamer inzichtelijk gemaakt, hoe ons lichaam reageert op plotselinge en heftige gebeurtenissen. Het zijn altijd geïsoleerd beleefde situaties, die voor een schok zorgen. Je zag het totaal niet aankomen. Binnen de Germaanse Geneeskunde worden dit conflicten genoemd. Hamer zelf noemt een dergelijke gebeurtenis een DHS: Dirk Hamer Syndroom. Naar zijn overleden zoon Dirk.

Zijn ontdekkingen zijn samengevat in 5 biologische natuurwetten, die volledig in overeenstemming zijn met de embryologie. Onze samenleving mag dan nog zo modern en vol met techniek zijn, ons lichaam functioneert nog steeds old school: het is gericht op overleving van de soort.

Gebeurtenis -> hulpprogramma

Gebeurtenissen die wij als mens meemaken, zijn op zichzelf neutraal. Onze interpretatie ervan via de psyche kan echter leiden tot de activatie van een biologisch hulpprogramma. Dit hulpprogramma kan tegelijkertijd op zowel orgaanniveau als in de hersenen, activiteit vertonen. Deze activiteit verloopt op alle niveaus volledig synchroon. 

Doel van dit hulpprogramma is ons als organisme te helpen de situatie het hoofd te bieden en daarmee de kans op overleving zo groot mogelijk te maken. Vaak lopen meerdere hulpprogramma’s tegelijkertijd. Het hulpprogramma vertoont bij elk orgaan hetzelfde cyclische verloop. Zie de grafiek.Chronische aandoeningen en terugkerende klachten ontstaan als hulpprogramma’s niet kunnen worden afgerond.

Altijd hetzelfde cyclische verloop

Het cyclische verloop is voor elk orgaan en elk type weefsel hetzelfde. De klachten en symptomen laten zien waar in het proces iemand zich bevindt, en welk orgaan en welk type weefsel betrokken is. In tegenstelling tot wat we gewend zijn, ontstaan de meeste klachten juist in de genezingsfase. En dat is op het moment dat de conflictsituatie voorbij is. Best logisch, want de conflictfase staat gelijk aan (overlevings)stress en dan is het niet handig om klachten te hebben.

Kort samengevat

De Germaanse Geneeskunde, ontwikkeld door dr. Hamer, stelt dat ziektes ontstaan als biologische reacties op onverwachte gebeurtenissen. Volgens dr. Hamer worden alle lichaamsprocessen aangestuurd door de hersenen en zijn ziektes vaak een teken van herstel. Zijn theorie, gebaseerd op meer dan 40.000 casussen, beschrijft hoe biologische hulpprogramma’s worden geactiveerd om het lichaam te helpen overleven, waarbij veel symptomen juist tijdens de genezingsfase optreden.

Kortom, ons lichaam werkt nog steeds old school, op basis van eenvoudige (bio)logische natuurwetten. 

Specifieke vragen tijdens een gesprek over klachten, helpen het lichaam richting het kunnen afronden van meestal hangende hulpprogramma’s. Al dan niet ondersteund met een natuurlijke interventie op basis van Spagyriek of de orthomoleculaire geneeskunde.